Een bres in mijn prille geloof

Van kapelaans bijvoorbeeld, die je in je hart raken als ze de mis opdragen, maar die ook weer kunnen vertrekken; van kerkgangers die je leert kennen, met wie je zelfs bevriend raakt, maar die zich ook weer van je verwijderen. Er komt bij dat geloven zo veel mensenwerk kijken; ik had er geen rekening mee gehouden in mijn cerebrale overtuigingen. De eerste keer dat ik naar ‘mijn’ kerk ging, was de priester een man die deed en sprak zoals ik het had gedroomd. Ingetogen en toch bevlogen, met voldoende gevoel voor het mysterie. Ik kreeg nooit het idee naar een onemanshow te kijken, maar voelde dat deze geestelijke het heilige…