Ik zat aan zijn ziekenhuisbed. Hij zat er afgemat en verslagen bij, met een enorme rubberen slang in z’n luchtpijp. Bloeding, beroerte – flarden van woorden die je doen sidderen. Het was in een zijkamer van een hightech-ziekenhuis, het soort dat je als voorganger dom en onhandig doet voelen. Maar ik wilde erg graag weten wat er speelde. En bood zijn vrouw een kop koffie aan.